Jarig zijn met kamelen

Hoi iedereen!
Goed, de laatste keer dat ik een update gaf, was geloof ik in Jodhpur, dus vanaf daar ga ik verder ;) Ik heb een cdeautje voor Freeks verjaardag gekocht! En op de post gedaan! Dus ik hoop dat het optijd is  Daarna heb ik de rest van de middag gekaart met het dochtertje van de bazin (best heel simpel spel, af en toe ‘hello king!’ of ‘hello queen!’ roepen). Omdat er een moslimfestival aan de gang was, kon ik mn pakje nog niet meteen op de post doen (heb ik de dag erna dus gedaan), maar daarom waren er ook al 2 dagen lang kindertjes naast het hotel aan het trommelen. Op een gegeven moment was ik het kaarten wel zat, dus ik ging even kijken naar het trommelen, en daar kwam ik een Franse jongen tegen waarmee ik een biertje ging drinken. Grappig trouwens: bier staat hier nooit op de kaart want het is illegaal, je moet een licence hebben om het te verkopen, maar die zijn keiduur, terwijl de boete wel meevalt. Daarom wordt bier vaak ‘big water, special tea, cold coffee’ of iets in die richting genoemd.
Na een tijdje gepraat te hebben, kwamen er opeens 2 vrienden van de Franse jongen langs, die hij had ontmoet op de Pushkar Camel Fare. We gingen uiteindelijk et z’n vieren uit eten (thali voor 50 rupees!)En het was gezellig.
De volgende avond ging ik door naar de volgende stad, dus ’s ochtends checkte ik uit, en had de hele dag voor me om dingen te doen. Ik heb dus mijn pakje en kaartjes op de post gedaan, en daarna heb ik de hele dag in het restaurant gezeten, beetje eten, beetje drinken, beetje lezen.. Ik heb met de zoon van de eigenaars (denk ik, werkt iig in het restaurant) gepraat, en m’n ticket was geaccepteerd! Woehoe! Ik kwam zonder problemen op het station, en zat in de trein met een oude Indiase man die helemaal blij was omdat ik uit Nederland kwam, omdat hij vroeger prins Claus had rondgeleid door Agra. Wel een raar stel, hij en zijn vrouw, want zijn vrouw liet constant keihard scheten..
Aangekomen in Jaisalmer ging ik met een gratis ritje naar een guesthouse bij het centrum. Het was compleet prut, dus ik besloot al vrij snel te vertekken. Bij het volgende hotel werd ik vrij snel binnengelaten, ht zag er op zich prima uit, maar ik voelde me niet op m’n gemak dus na het ontbijt besloot ik te vertekken. Ik maakte de baas daar niet zo blij mee, en ook ’s ochtends vroeg al niet toen ik iemand liet aanbellen die besloot 10 min. Lang te blijven rinkelen.. xD Ik kwam terecht in een guesthouse waar ik in mijn eentje in de dorm sliep, wat een klein gebouwtje op het dak was. Ook had ik daar een badkamer, en kon ik zwaaien naar het restaurant aan de overkant. Er werd me een camel safari aangeboden door de eigenaar, maar ik besloot nog even prijzen te vergelijken. Goede keus: na een beetje door het (enorm touristische) fort te hebben rondgelopen boekte ik een langere en goedkopere safari voor de volgende ochtend. Het fort was wel mooi, en de Jain Tempels ook. Rare tempels dat hoor, enorm versierd en ik geloof dat ze iets van 30.000 goden hebben.. die allemaal afgebeeld moeten worden ofzo.. :P Veel beeldjes dus.. Maar aan het eind van de middag voelde ik me niet zo op mn gemak in Jaisalmer. Ik ging eten in een restaurant dat was aangeraden door 2 mensen uit mijn hotel, maar daar werd ik aangestaard door erg veel oude mannetjes, dus ik ging toch maar naar het restaurant tegenover mijn hotel. Goede keus! Je kon daar lekker op kussentjes langs de muur zitten, en kletsen met allemaal mensen terwijl je een schildpad tomaat voerde (Rajou.. superschattig). Daar ontmoette ik een Amerikaan die langs de Nepalese grens was gereden op zijn motor, en zo in Jaisalmer was gekomen. Supermooie dingen die hij had gezien en gefotografeerd.  terwijl ik mijn tanden stond te poetsen op het dak kwam er een bruiloft langs, 3 straten verderop, en je hoorde overal keiharde muziek, dus ik heb op het dak staan dansen in mijn piyama:P
De volgende ochtend stond ik vroeg op en pakte de laatste spullen in. Ik moest van de hotelmeneer nog wat chai drinken, en daarna mocht ik naar het resaturant waar we moesten verzamelen voor de safari. Mijn backpack bleef trouwens opgesloten in het hotel. In het restaurant ontmoette ik 2 Israelische jongens en een stel uit Argentinie. Een beetje later kwam er ook nog een man uit Brazilie geloof ik aanzetten. Met z’n zessen klommen we in de jeep en gingen we op naar de kamelen! Na heel wat (naar mijn idee) doelloos rondrijden kwamen we bij een plaats waar al drie kamelen stonden te wachten en waar even later nog 3 kamelen met al toeristen op de rug kwamen aanzetten. Zij stapten af, Wij stapten op (met onze rugzak op de voorknop op het zadel) en daar gingen we. Ik moet toegeven dat ik een kameel niet echt comfortabel vind. Het opstappen alleen al: veel te breed die beesten. Maar als ze lopen wiebel je alle kanten op. Heen en weer, heen en weer... Als ze gaan liggen (om jou te laten op of afstappen) gaan ze eerst op hun voorste knieen liggen, en dan pas plat. Je valt er dus eerst even bijna af. Na een uur was ik eindelijk een beetje gewend aan het geschommel, en ging het beter. We waren allemaal achter elkaar gebonden, en ik was de 2e in de rij van zeven, inclusief cameldrivers. Onderweg deden we twee hele kleine dorpjes aan, en zagen we drie pasgeboren geitjes. Tussen de middag stopten we omdat het te warm was en kletsten we een hoop. Opeens zaten we daar tussen de geiten, en was er een herder met een jong geitje onder de arm op zoek naar de moeder omdat het kleintje wilde drinken. Raar gezicht dat.. We gingen weer door, lieten de kamelen drinken in een ander dorp, en toen ik het een beetje zat begon te worden kwamen we aan bij een zandduin. Het is namelijk geen Sahara ofzo, meer een combinatie van hei met zeeduinen, maar dan enorm uitgestrekt met overal windmolens. Die windmolens zijn misschien niet zo heel mooi, maar ze zorgen voor banen voor de bewoners van de kleine dorpjes, en de bedrijven voor water in de omgeving enz.
We kwamen dus aan bij een zandduin, en alle toersiten liepen op blote voeten door het zand te rennen. Onze groep was de enige in de wijde omgeving, en samen zagen we de zon langzaam ondergaan, en de dungbeetles door het zand rennen. Nadat de zon was ondergegaan werd het snel koud, dus we liepen allemaal naar het vuurtje dat de cameldrivers hadden gebouwd, en aten we zanderige curry met zanderuge chapatis en zanderige rijst. Na het eten weren onze zanderige bedden (een matje met een deken) klaargelegd voor al s we wilden gaan slapen, en de cameldrivers vertrokken om even de kamelen te gaan bekijken. Het is namelijk mating season dus ze moeten de vrouwtjes kamelen wegjagen, omdat we anders de volgende dag zonder kamelen zouden zitten. Samen met de twee Israelische jongens zat ik naar de sterren te kijken (we konden maar 2 sterrenbeelden zien die we herkenden) en naar de maan die net niet vol meer was. Heel gezellig en heel mooi.. Opeens kwamen er drie kamelen langsrennen met een cameldriver er achter aan, en daar achter nog een kameel en een cameldriver. De ene moest de drie kamelen wegjagen, terwijl de andere de ene kameel moest tegenhouden om er achter aan te gaan..Ghehe.. :P Daarna gingen we slapen onder de sterren, viel mee hoe koud het was. De braziliaan lag een beetje verderop, want die snurkte xD en de Argentijnen hadden aan de andere kant een prive momentje :P
De volgende ochtend werd ik wakker van de zon die op kwam.. Een goed begin van mijn verjaardag! Iets minder was dat ik tijdens het plassen in de stekels trapte, alweer.. Echt alles heeft stekels in de woestijn volgens mij.. We hadden een zanderig ontbijt, en pakten alles in om weer op de kamelen te stappen.. Oef mijn benen deden pijn zeg.. Maarja, we moesten nog 2 uur terug, wat we in een drafje deden in plaats van lopen, en eerlijk gezegt vond ik dat fijner . Toch was ik wel blij toen ik de jeep zag, en in stilte reden we terug naar Jaisalmer. Ik stapte uit, vergat de Braziliaan om z’n emailadres te vragen (hij had een paar coole foto’s van mij bij zondsondergang, shit hee) en liep terug naar het hotel. Nadat ik had geregeld dat mijn ta daar tot de avond mocht blijven, liep ik naar een winkeltje om een neuspiercing te laten zetten.. :P Wat al die Indiase vrouwen kunnen, kan ik ook, dacht ik. Nadat ik een mooie piercing had uitgezocht, pakte de juwelier hem op: het was een flinstertje met een staaldraad er aan. Hij pakte een tang, knipte het uiteinde in een punt, en stak het ding door mijn neus.. Dat deed pijn! En het ging helemaal niet snel ofzo! Maar uiteindelijk was hij er toch doorheen, en knipte de man het puntje er af. Het einde werd gedraaid zodat hij bleef zitten en ik moest 100 rupees betalen.. Okee.. Bij een medical store in de straat heb ik maar ontsmettingmiddel en wattenstaafjes gekocht, lijkt me iets beter dan de ghee die hij voorstelde om er op te smeren.. Maarja, daarna ging ik weer naar het restaurant van de dag ervoor, en heb daar rondgehangen. Praten met een stel aardige Engelsen.. Leren over schildpadden.. smsen met mensen omdat ik jarig ben.. bellen met mama.. praten met een Zwitser die dezelfde kant op ging als ik.. de dag vloog voorbij. Op een gegeven moment moest ik naar de bus, net als de Zwitser. We bleken in dezelfde bus te zitten, en hadden allebij sleeper geboekt, dus we waren een team. De bus had onderin aan de ene kant stoelen, aan de andere kant slaaphokjes en bovenin overal slaaphokjes. Ik wilde graag bovenin en door de chauffeur werden we samen (Zwitser en ik) in een slaaphokje gedirigeerd. 2persoons hok.. Nou ik ga nooit meer met een sleeperbus... Het hele ding rammelde en wij rammelden mee.. Als er een iets te grote hobbel kwam vlogen we zelfs... Ik heb dus nog geen minuut geslapen.. Ook bellen met thuis werkte niet zo goed: bellen terwijl alles om je heen rammelt is nogal moeilijk.. Eenmaal in Bikaner was ik blij dat ik er uit mocht, en ik liep, samen met Claus de Zwitser naar het adres dat ik had gekregen van de restauranteigenaar. Het bleek een soort goede-doel achtig iets te zijn: ze laten vrouwen voor zich breien, onderhouden kinderen, verkopen dingen tegen een goede prijs en laten mensen gratis slapen. Mij dus. Ik moet alleen wel betalen voor stroom, water en ontbijt. Om ong 5 uur ging ik slapen en om 1 uur werd ik wakker. Daarna heb ik de hele tijd met een Franse gepraat die daar vrijwilliger was, en de dag vloog om. Er werd een trein voor me geboekt, enige mogelijkheid 2 dagen later, en ik besloot te verhuizen naar een guesthouse. Er werd me een looproute uitgelegd en ik kwam zonder problemen aan. Daar zit ik nu, ik kwam er een Frans/Duits koppel tegen, dat ik ook al in Jodhpur en Jaisalmer tegen kwam.. Raar hoor :P
maarja, ik heb al 2 dagen mijn tanden niet gepoetst en niet gedoucht.. Het wordt tijd om dat maar een te gaan doen.. Slaap lekker allemaal..
Oh trouwens, met mijn neus gaat het goed, geen ontstekingen ofzo en ik ben ook nog niet ziek ;)
Dat schreef ik gisteren in mijn guesthouse, maar het internet was daar prut, dus ik kon het niet posten..
Vandaag ontmoette ik bij het ontbijt Patrick, een kerel uit Oostenrijk die vet veel reist. Tijdens het eten besloten we met z’n vijven naar de Rat Temple te gaan, met de bus.. Rare plaats dat, de ratten zijn hijlig dus ze lopen overal, maar er liggen ook behoorlijk wat dode ratten. En je moet op blote voeten lopen, dus als ik een ziekte heb opgelopen komt dat waarschijnlijk daardoor. Weer buiten heb ik sap uit suikerriet gedronken (best lekker nog). Daarna gingen we weer met de bus terug naar Bikaner, en naar het fort. Ik heb een audioguide genomen want in Jodhpur was die best interessant, maar hier was het saaaaaaaaaiiiiii.. Pffff... het enige interessante was dat er een speciale lepel was gemaakt voor een maharadja zodat z’n snor niet nat zou worden tijdens het eten van de soep.. Maargoed.. Verder was het wel heel mooi.
Er lopen vet veel kamelen rond hier, voor een kar en dat soort dingen.. Leuk om te zien  Maar dat was het weer voorlopig!
Liefs, Marjolein